พลเวรประตู มารายงานว่า มีคนต่างเผ่า มาของพบท่าน มหาบัว แห่งตำนักขาว จะให้พบหรือไม่ หญิง . แขกคนนี้รอมานานแล้ว กลิ่นไอแปลๆ ญ.ไม่เป็นไร คนของทางเราเอง...ร่างนั้น...หลังจากประมือ กับพลเวรประตู ก็นอนกองอยู่ตรงนั้น...แต่พอมีคำอนุญาต..
ร่างที่นอนนั้นก็หายไป มาปรากฏต่อหน้าพลเวรที่มารายงานเหมือนคนละคนก็มิปาน..เดินเข้าไปทางเข้าของคำหนัก พลเวรชุดนั้นเดินตามเข้าไปดู..อันเพลงดาบและอาวุธของคนแดนนี้ สุงที่สุดก็ว่าได้..
แต่แดนล่างใช้มวยเป็นพื้นฐานดาบเป็นท้ายของศาสตรา ในตำหนักขาว เสียงเท้าเดินดังตามทางเข้า มาดังเคยคุ้นกันมาแต่ก่อน มีเสียงดังทักทาย ว่าไงเจ้าเด็กน้อย...จัดการเรื่องค้างคาใจเสร็จกิจแล้วหรือถึงมาเยี่ยมเราถึง ที่ไกลแห่งนี้ได้ แขกผู้มาตอบ...เนินนานแล้วท่าน ไม่ได้เจอหน้ากัน เราได้เปลี่ยนภพละกำเนิดเก่าแล้วเคลื่อนย้ายสู่กึงเทวแล้ว..
เสียงนั่งบนบัลลังก์สูงก็ดี ไม่เสียแรงที่ยืนมือช่วย แขก.. ตำหนักท่านสวยงาม มีหญิง นี้เพียงคนเดียวหรือ เสียงตอบ...ที่นี้มีเพียงเท่านี้ ที่นี้ต้องการความเงียบสงบ....พลเวร..ยืนฟังจากที่ไกลข้างหนึ่งแน่แก่ใจก็กล่าวคำลาแล้วจากไป..
เมื่อพลเวรจากไป แขก..ได้จำแลงร่างเป็นหมาตัวหนึ่ง นี้คือร่างเราในตอนนั้น..กาลนั้นสัตว์และมนุษย์พูดกันไม่เข้าใจมิใช่หรือ มหาบัว...เรามิใช่มนุษย์แต่เป็นคนธรรพ์ต่างหาก.... แขก....ตามความเข้าใจเราก็เหมือนกัน ม.บัว.....ก็เราใช้เส้นประสาทแบบใหม่ เท่าเส้นผมฝังความนึกคิดต่างๆเลยเข้าใจกันได้ง่าย....ถึงจะเป็นขั้นทดลองก็ตาม สัพวิชาการต้องการความเข้าใจและพลังปัญญาด้วย
แขก...คืนกลับสู่ร่างเดิม เหมือนนึกอะไรบางอย่างออก เส้นสีฟ้าที่อยู่บนหัวข้าเป็นแน่..
มหาบัว....เราพึงได้เรียนเพลงดาบใหม่ และความรู้ใหม่ต่างๆ ก็เลยใส่ไว้ให้เธอศึกษา ในการเดินทางคราวนั้นได้เรียนรู้สิ่งแปลกใหม่ หลากหลายสิ่ง....เหมือนสิ่งเธอเรียนมาแทบมีประโยชน์ทุกอย่าง ฮือ ตั้งใจเรียนดี ..มีเวทรู้อนาคต..ถึงมา ถึงที่ตำหนักนี้ ง่ายดายนัก
มหาบัว...ตามความเข้าใจเรา เธอในชาตินี้นับเป็นมหาอสูรสงครามได้ และที่จริงดีกว่านั่นมาก มีอิทธิฤทธิ์แบบฝึกด้วย..ถ้าไม่มีอะไรต้องไปสะสางก็ตามเราไปดูรอบๆ แถวนี้น่าจะเพิ่มพูนสติปัญญาดีทีเดียว...เมื่อกี้ เห็นประมือ กับพลเวร ที่นี้ไม่ธรรมดาแต่เพลงดาบเธอก็เหนือล้ำไปมากแล้ว
แขก...เราก็ไม่เคยสนุกแบบนี้มาก่อน เลือดในกายไหลเวียนดีแท้ ยามเจอยอดฝีมืออันสูงส่ง เพลงดาบแดนล่าง แต่ผู้ใช้เป็นเทพ มันดูไม่ค่อยเข้ากันเลย
มหาบัว...เราได้ยินมาว่า เพลงดาบพิศดารแน้รับ แบบนุ่มนวล แต่สามารถตัดหัวศัตรูทีละสิบ ก็ไม่ยากอะไร เราคิดว่าเหมาะสำหรับผู้มีศีลสีขาวเช่นเรา มีไว้ป้องกันตัว
บนตำหนักขาว อันโดดเดี่ยว ห่างไกล นกตัวสีฟ้าโดดเด่นร้องตะโกน เหมือนจะฉีกฟ้าเข้ามาในเขตเวทพิเศษของเหนือตำหนักต่างๆ แต่จริงแล้วมันเข้ามาถึงเหนือตำหนักแล้ว พลเวร รอบๆทุกทิศทางกรูกันเข้ามา มีเสียงหนึ่ง ดังก้องไปทั่ว ถอยไป ผู้รับใช้แห่งวิหาร จอมราชัน เราไม่น่าจะต้านได้..... เสียง..แขกผู้สูงส่ง..มีธุระอันใดให้เราช่วยได้...
ปราฏ ชายชราและหญิง บนหลังนก เรามาเลือกคนไปทำงานอยามารบกวน เสียง..ไปตำหนักใหญ่ก่อนท่าน...ชายชรา ยกมือห้าม เรารีบไป.....🐦นกกลายร่างเป็นชายหนุ่ม ...กลิ่นอายของ คนธรรพ์ ผู้สูงส่ง แบบนี้ ยังมีอยู่อีกหรือ...
ทั่ว สามเดินตรงเข้าไปในตำหนักสีขาว พลเวร ส่วนหนึ่งเดินตามเข้าไปสังเกตการณ์ห่างๆ ..มหาบัว เดินมาต้อนรับ...ท่านทั้งหลายมีอะไรจะชี้แนะ ชายชรา...ยืนเอกสารส่วนหนึ่งให้ ท่านเจ้าตำหนักมีคำสั่งให้เธอไปช่วยเราทำงานง่ายๆ กับพวกเราสักพัก.. มหาบัวยิ้ม.. เมื่อเป็นคำสั่งก็ตามนั้น...จะออกเดินทางกันเมื่อไหร่ คับ.... ชายชรา ...อีก สอง สามวันก็แล้วกัน มหาบัว หันไปบอกหญิง สาว หาห้องพักให้ท่านทั้ง 3 หญิงสาว ได้ถูกส่งมาช่วยเป็นจำนวนมากๆๆ ตามแต่ละหน้าที่ ไม่มีแขก พวกเธอก็จะได้ไปพักที่บ้านของตัวเอง..
ตำหนักอึกกระทึกขึ้นมาทันที เสียงดนตรี สวรรค์ดังกึกก้องเหมือนทิพย์วิมาน โดยทันทีดนตรี ช่วยชำระใจเป็นตำหนักของนักบวชใช้บำเพ็ญเพียร ชายชรา...ถามหญิงสาวนำทาง ของตำหนัก ท่านปกที่นี่แบบไหนเวลาอ.ไม่อยู่ เราเป็นสาวกตำหนักสีขาวแห่งนี้ แต่ท่านเจ้าตำหนักชอบความสงบเวลาอาจารย์ไม่อยู่ ก็จะให้พวกเรามีเวลาบำเพ็ญเพียรกันมากๆ ๆๆๆ ท่านจะอยู่กับน้องหญิงท่านนั้นเพียง2 คน เห็นว่า เช้านี้มีแขก จากแดนไกลมาอีกคน...แต่ดูจะไม่สำคัญ เลยมีงานเลี้ยงเล็กเท่านั้น.....
ชายชราพยักหน้า...กลายร่างเป็นชายวัยกลางคน...เมื่อท่านนั้นมั่นใจเราก็ทำตามเขาก็แล้วกัน...
🎏ทางกองทัพอีกฝั่ง มีเสียงเรียกเข้า..ชายหนุ่มวาโยรับ ส่ง ทหาร 1 กองร้อยไปช่วยบุกแดนลึกลับกวาดล้างอสูปีศาจ กับกองกำลังอื่นอีกหลายหน่วย..วาโย.รับคำแล้วจัดกำลังตามคำขอ.. พลเดินสาร.. ครั่งนี้เราฝากเธอเป็นผู้รับผิดชอบ เราจะตั้งให็เธอเป็นแม่ทัพ ทหารในทัพ 80 คน และพลหาข่าว 50 คน ช่วยกันไม่ต้องเสี่ยงมากไม่จำเป็นต้องสู้ ถอยดูเชิง ออกรบครั้งแรกระวังให้มาก...ได้ยินว่าจะมีผู้รู้มาช่วยหน่วยเรารบ...อย่าแสดงพลังออกมาเกินไป ไฟริษยา มันอันตรายจงทำเป็นอ่อนแอ รอเราตามไปสมทบหลังจบภารกิจทางนี้ก่อน...
🎏
ทั้ง สามเดิน ทางออกไปข้างนอกเห็นไกลๆชายชราชายชรา..เขาเดินทางไปไหนกัน หญิงนั้น..การที่เจ้าตำหนักจะเดินทางไกล ต้องไปของพร จอมปราชญ์ ผู้สำเร็จทั้ง 18 ขแนง อย่างชำชอง ...ผู้หญิง...นำเราทั้งหมดไปดูวิวที่แห่งนั้นได้มัย...หญิง...ได้ทีนั้นวิวสวยมาก เหมาะเป็นที่สงบจิตใจมาก..
ทางเดินอุดมด้วย พืชพรรณสายงาม มีคนตามมาว่า ...อย่างไรน่าจะ ประลองวิชาจะได้รู้จักกันยิ่งขึ้น..เพราะจะทำงานด้วยกันแล้ว..ไม่ไกลมีรูปนักรบมากมายยืนสถิติเฝ้าแดนนี้เป็นเวลานาน นักรบรูปปั้นหิน...ศิษย์เอก..ชักดาบออกจากฝัก.. มหาบัว ..เดินหาที่นั่ง โต๊ะหญิงสาวข้างกาย จัดที่นี้น อีกหลายที่ เตรียมเสิร์ฟน้ำชาและขนม..เชิญชายชราและหญิงสาวนั่งลง บุรุษข้างกายมหาบัว...ดึงดาบฝึกไม้ออกมา..กล่าวว่า ...ภิพทั่ว กล่าวชมคนแดนนี้ ว่าเป็นยอดนักรบที่หายากสำเร็จหลายศาสตร์เป็นดังดวงดาราเจิดจรัญนภาลัย.....พลเวร..และศิษยานุศิษย์ในตำหนักตามมาเป็นจำนวนมาก หาที่นั่งชมการแสดงเปิดหูเปิดตา...
มีเสียงกระซิบว่านั้นใคร ดาบไม้ศิษย์มหาบัว... อีกท่าน เป็นศิษย์มาจากแดนวิหารจักรพรรดิ ของเผ่าเรา..ใครจะชนะนี้ แลกเปลี่ยนวิชาบอกได้ยาก พลเวร กล่าว..พลเวรเคยประมือ ด้วยท่านดาบไม้มาแล้ว..เจ้าเสน่ห์จับตัวยาก เหมือนเขาจะมีจุดประสงค์ตอนอยู่หน้าประตูแปลก...ชายชรา..บอกเริ่มได้ แค่ทำความรู้จักไว้หน้ากันบ้าง....ดาบในมือท่านชาย อัจฉริยะแห่งแดนนี้ ใบดาบยอดเยี่ยม ทุกคนชมดู ชื่นชม ดาบไม้หายไป ปรากฏฟาดดาบไม้ใส่หน้า ท่านชาย ....หลบได้แต่กระเดนไปไกล...อีกหลายดาบตามมาเร็วๆแต่ที่สำคัญไม่พลาดเป้า...นอนแน่นิ่ง....อยู่ที่เดิมท่านหญิงตามออกมาดู....พลเวร...กระซิบกันงั้นที่หน้าทางเข้า เราดูถูกตบตาเราละซิ ขนานยอดฝีมือขนาดนี้ยังต้านไม่ได้เลยสักอึดใจ....มหาบัว...ถามพลเวร..ใครอยากเปิดหูเปิดตา สักหน่อยมัย...มีหลายคนได้ขอโอกาสเข้าไปลอง แต่แน่ๆๆ มี 2 คนที่ไม่เอาด้วย สภาพก็ไม่ค่อยดีนักสบัดสบอม....ดาบไม่มีตาย่อมมีผลเป็นแบบนี้..ดาบไม้..กล่าวขอบคุณที่ทุกท่านออมมือ....เสียงรอบ..โดนซ้อมจนน่วมซิไม่ว่า....ดาบไม้ขอตัว หญิงสาวและ คนในตำหนักขาวมาช่วยประคองท่านชาย ..ชายชรา..ไม่เป็นไรมากเดินทางไปสักการะ กันต่อเถอะ...
มหาบัว..เอาละเดินทางอีกนิดเดียวก็จะถึงละ มาทำภารกิจกันให้เสร็จเถอะ อ้าวเดินทางกันได้...ชายชรา..เป็นไงบ้าง ชายหนุ่ม..ก็ไม่เป็นไรหรอกคับ เขาจงใจไม่ให้โดนที่สำคัญ...
มหาบัว...หันไปหาดาบไม้...ทำมัยไม่เบามือบ้าง....ดาบไม้ ..ก็เห็นกันอยู่ว่าเบามือแล้ว หรือจะให้แสดงละครเหมือนหน้าประตูหรือ....มหาบัว...หัวเราะจะโทษเจ้าก็ไม่ได้ เพลงดาบนี้มันใช้ฆ่าคนนี้นะ....เอาช่างมันเถอะไม่มีใครเป็นอะไรก็ดีละ วันหน้าก็ไม่ต้องใช้ดาบให้มือเปล่าก็พอ...ทุกคนมองหน้า มันจะดีหรือมันจะเป็นการดูถูกฝ่ายตรงข้าม....เพลงมวยที่ใช้ก็ฆ่าคนเหมือนกัน...มหาบัว...ก็เบาๆๆมือให้มากๆๆหน่อยนะ...
เมื่อมาถึง เป็นวิหารที่ใหญ่โตสวยงามสงบมากๆๆ มีพลเวร เฝ้าอยู่ไม่มากเป็นสถานทีฝึกตนของศิษยานุศิษย์แดนนี้...ตำราบันทึกไว้บนผนัง ให้ศิษย์ได้ศึกษาให้ท่องแท้ มหาบัว..ทำการกราบไหว้เพื่อจะเดินทางไกล มีศิษย์จำนวนมาแสดงเจตจำนงจะขอตามไปดูโลกภายนอกด้วย มหาบัวก็อนุญาตตามความปรารถนา...เมื่อเรื่องนี้เธอก่อ พวกนั้นที่มานอกแผนเธอก็รับผิดชอบดูแลก็แล้วกัน...พูดนะมันง่ายแต่ทำนะมันยาก ต้องทำหน้าที่อารักขาด้วยหรือนี้ แต่ฝีมือคนพวกนี้ก็ไม่ได้อ่อนหัด ก็สอนเขาให้แข็งแกร่งนิดหน่อยก็พอง่ายๆๆ.,
ด้วยคนแดนนี้ รักสัพวิชา อยากรู้อยากลองตามแบบผู้รู้มาก เจ้าตำหนักบางท่าน มาขอให้ดาบไม้สาธิเพลงดาบเป็นการภายใน...ผลนะก็รู้กันอยู่ ดีที่ไม่มีใครเห็นสภาพตอนโดนไล่ต้อนสู้สุดชีวิต...มันสนุกมากๆๆเหมือนออกไปสงคราม ระหว่างเทวดาและ เผ่าอสูรปีศาจในครั้งอดีต..หลายท่านพูดแบบนั้น มหาบัว... กล่าวว่า เพลงดาบนี้ที่จริงใช้รักษาชีวิต เป็นแบบรับมากกว่ารุก แต่สามารถตัดหัวศัตรูได้ทีละ 10 ในแดนล่าง...ทุกคนเห็นด้วยมิน่าละ พวกเราเลยแพ้ไม่เป็นท่าที่แท้ มีกำลังมากกว่านี้ อีก สิบเท่า...ฟังแล้วค่อยสบายใจขึ้นหน่อย...และมีคนกล่าวติดตลกว่า พลเวรหน้าประตูกับสู้ได้ซูสี.....ตามด้วยเสียงหัวเราะเยาะตัวเองก็มิปาน...ไรตาหาแววได้ไม่...ตามด้วยเสียงหัวเราะดังกังวาล...
มหาบัว...กล่าวต่อว่า...เพลงดาบนี้ชื่อว่าราชาสังหารโดยแท้ ...แต่ตามความเข้าใจของข้ามันน่าจะเป็นส่วนยอด มันยังมีส่วนต้นที่ไม่ได้ออกแสดงบอกกล่าว...เพราะถ้ารู้ต้นก็จะพอทราบปลาย คือพอต้านเพลงดาบนี้ ให้รักษาหัวไว้ได้...
มันคือท่าฝึกพื้นฐานหรือ มหาบัว...ตอบ มันคือมวย 8 ศาสตรา อันเป็นพื้นฐาน มวยยิ่งซับซ้อน ใช้สู้ในระยะประชิด บางท่าของมวยนี้ได้พัฒนาป้องกันดาบตระกูลนี้ได้...ทุกท่านในที่นี้ฟังอย่างตั้งใจ....ท่านมหาบัว..ช่วยเปิดตำหนักฝึกให้พวกเราหน่อยได้มั้ย...เรื่องนี้ไม่ยากให้ศิษย์ข้ารับหน้าที่นี้น่าจะเหมาะ....มหาบัว..หันไปกล่าวกับดาบไม้ว่า..มีศิษย์ที่จบมวยกับเจ้าจำนวนเท่าใด ประมาณ 100....งั้นก็ดีชวนพวกเขามาเที่ยวที่เราจะไปด้วยกันจะได้สอนคนสนใจมวยพวกนี้ไปในตัวด้วย...
ขอทางลัดมาถึงแบบถึงไวไว...งั้นก็มาบนผิวทะเลสาบ มันไม่อันตรายไปหน่อยหรือ หน่วย สมิงเวหา ..กล่าวว่า ที่จริงก็แบบนั้น เป็นงานด่วนของ ท่านมหาบัว..เราจะขออนุญาติใช้ อาวุธลับ....สารนำทางถูกส่งออกไปแล้ว ...งานนี้สมิงเวหาจะออกหน้าคุ้มกันให้เอง คงงานด่วนมากๆๆๆ....เมื่อสารจากอาจารย์แดนไกลมาถึงทุกคนรวบรวมของอย่างรวดเร็วตามใบบอกสั่งมา...เมื่อถึงเวลานัด อาชาเวหา..จำนวนน้อยพุ่งทะยานมุ่งหน้าไปทางทะเลสาบ กันทั้งเขตและแดนล่างและบน ถ้าวิ่งบนผิวน้ำเดินทางรวดเร็วและสะดวกมากๆๆ.. แต่อันตรายมาสำหรับกองคารวานไม่มีคนคุ้มกัน..ได้ยินจากอาจารย์ว่า...หน่วยสมิงเวหา มาคุ้มกันให้....แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว.....ฝูงอาชา เหยียบลงผิวน้ำดังสีมรกตความเร็วในการเคลื่อนขบวนรวดเร็วกว่าเดิมหลายเท่า จากเขตนอกต้องผ่านเขตอันตราย ....ตามแผ่นที่ให้มาก็ไม่กว้างมาก ที่นี้เหมือนมีแสงเรืองรองรุ่งรัศมีจากข้างล่าง นกยังไม่กล้าบินผ่าน....ทางมหาบัว...กับผู้จะร่วมเดินทาง มารอดูว่า สมิงเวหา จะทำอย่างไรกับการเดินทางเที่ยวด่วนพิเศษนี้ ....รอไม่กี่อึดใจ...เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณ ที่ขบวนจะผ่าน ทุกคนได้รับการบอกกล่าวว่า มุ่งหน้าไปตามทางไม่ต้องสนใจสิ่งใดทั้งสิ้น...แสงใต้เท้าหายไปเป็นเงียบสงบ ลูกที่ 2 ตามมา ดังกว่าเดิม ทุกคนอดแปลกใจไม่ได้ว่ามีตัวอะไรกันแน่อยู่ข้างล่าง...นักโทษหนัก...ได้รับโอกาสทำคุณเพื่อไถ่ตัวเองในงานครั้งนี้ พวกเขาจะไม่ทำให้มันพลาด
งานมันด่วนและอันตรายมากๆๆ เตรียมตัวกันไม่ทัน มีคนจับจ้องกันมาก ต้องสำเร็จเท่านั้นเสียเท่าไหรไม่ว่า เลยต้องใช่ ..ทัพสมิงหุ่นเชิด4 ดาบ ต้องไปขุดนักโทษแดนตายมาได้ 10 คนพอดี ...สิ่งที่เพนพ่านอยู่ข่างล่าง..อสูรยักษ์ไร้ปรานี ประทะกันตรงๆ คงลำบากในถิ่นของมัน ดีที่เราแต่ผ่านทางเท่านั้น...หน่วยแนวหน้า 5 ร่างเข้าประทะไว้ ให้เข้ามาในกับดัก ขบวนเดินทางมาแดนอันตรายในช่วงท้ายแล้วจะตัดออกเขตทะเลสาบด้านนอกแล้ว...2 ร่างยืนถือดาบ อีก 1 ยืนถือโล่ เสียงระเบิดดังต่อเนื่องไล่สิ่งไม่ต้องการออกไปไกลๆๆ ดาบใหญ่สีฟ้าในมือ 2 ร่าง โซ่ที่แขนสะบัดไปมา ตาเปลี่ยนเป็นสีแดงพร้อมรบ..มีบางอย่างพุงมาทางนี้ โดน2ร่าง ดาบ2มือ ฟันไม่ยั้ง..
เป้าหมาย..คงเป็นคาราวานที่เดินทางบนผิวน้ำ..มีบางอย่างมาแรงกว่าเดิม ฝูงหมึกยักษ์แปดแขน 5-6 ตัวปล่อยหลุดไปคงแย่แน่ ประกายดาบสีฟ้าปลิวไปทั่วผืนน้ำ พลโล่ ออกมาป้องกันทางด้านหลังให้ 2ร่าง..จะต้านไม่ไหวละ 2ร่าง เพิ่มพลังเวทย์ มีแขนโผล่มาอีก 2 ข้าง 2ดาบสังการตรงหน้า 2 ดาบต้านข้างหลัง.
คนเชิดหุ่นนี้คงเก่งหน้าดู สังหารเป็นว่าเล่น ..ขบวนผ่านไปแล้ว..ถอนตัวออกจากกับดัก...กับดัก เริ่มสังหารในรัศมี น่ากลัวมาก..ถอนตัว 5 ร่างพุ่งไปบนผิวน้ำก่อน มีวิหกยักษ์มารอรับ ตามด้วยอีก 3ร่าง อีก 2 ร่างมาก่อนแล้ว ครบ 10 ถอนตัวได้ วิหกบินขึ้นฟ้าเหนือขบวน สูงขึ้นไป
📌📌📌📌
📌ตำหนักจิต7 ชั้นฟ้า
ผา🐿️สูงสุดปลาย ฟ้าเสียงดีดพิณ ก้องกังวาน นุ่มนวลไร้สำเนียงโศกเศร้าแต่อย่างไร ตำหนักนี้เป็นที่อยู่ ของ เทพราชา ของมวลมนุษย์ เป็นใหญ่ยิ่งกว่าเทวา ดำรงอยู่ในภวังแวันสุขทั่งทุกขณะจิต เป็นมาหาปราชญ์ที่ปัญญาสว่างมากสุดในโลกนี้....
ในโลกผู้บำเพ็ญ ...📌ผู้บรรลุญาณสังวร📌 ต่างจากปุถุชน ห่วงจิตหยุดนิ่ง สกัดกิเลสร้าย 5 พญายม ได้ ความสงบเลยตอบแทนให้เป็นสุขสงบ นั่ง ยืน เดิน นอน ก็สุขยิ่ง
📌📌📌
📌
วันนี้ศิษย์ต่างๆ ร่วม ส่งมหาราช ขึ้นสู่บัลลังก์แห่งพงไพร...ท่านจะจาริกแดนไกล ชั่วอายุขัย อาจจะไม่กลับมาถิ่นมนุษย์อีกก็มีเยอะ วาสนาแบ่งแยก ผู้มีณาญออกจากเรา....
จะพยากรณ์บางปัญหาให้บางคน ไม่ใช่ทุกคน..
เสียงพิณยังแว่วดังมาแต่ไกลตีนเขาเสียงขับขานกังวานไพร....ชีวติความตายเป็นท้ายสุด วิบากฉุดลากไปในสงสาร วัฏทุก มีทั้งสุขและทุกคลุกเคล้ากัน ลืมคืนวัน กลืนแต่สุขไม่มุขเลย....
ผู้มาแต่แดนไกล ขี่ไอยราเมศวร บุญแบกจำแนกทานในครั้งเก่าก่อน กลับย้อนมาส่งผลดังใจหมาย ต้องการถามถึงแดนเกิดขอพ่อผู้ล่วงลับ ดับภพจมหาย อาศัย ช้างแก้วลูกป้ามายังอาศรมนี้ เพลงก็ดังไป จับใจบ้างไม่จับใจบ้าง ...ศิษย์ถิ่นแดนนี้ เห็นช้างลอยมาพร้อมควาน หนุ่มน้อย..
เสียงพิณ กังวานแว่วกินใจ กัดกินเข้าไปในใจ กระตุ้น เลือดรักเลือดที่ชัง ทำให้จิตสับสน..เหมือนเห็นเงาสีเงินบินแวบวับบนฟากฟ้าแสนไกล...แดนนี้มีพลตระเวนบนฟ้าด้วยหรือมีทำมัยแดนนักบวช ห่างไกลไม่มีศัตรูมาใกล้แดนนี้เลย มีกองกำลังปิดล้อมทุกทิศทาง มีด้านเดี่ยวเป็นผาสูงทะเลกว้าง สัตว์วิเศษชัยชาญ ยังบินเข้ายาก ⛵⛵เรือไม่ต้องกล่าวถึง.. กองวิจัยลับของดวงดาวตั้งฐานอยู่แถวนี้ สนับสนุน มนุษย์ที่มาฝึกกันแดนนี้ หรืออำนวยความสะดวกให้นั้นเอง..กลางป่าลึกมีสถานที่ฝึกม้าจำนวนมากที่ต้องขี่เพื่อมาส่งของต่างๆๆ ให้เข้ากับยุคสมัย...มีคนแถวนี้มาทำงานให้ คนของหน่วยงานด้วย ม้าจึงเป็นพาหนะหนึ่งเดียว ถ้าไม่นับโดนส่งของระนะไกล....ที่นี้มีกองกำลังใช้ดาบเป็นหลักแต่ดาบคุณภาพสุงหลากหลายชนิดตามแต่งานที่จะใช้ และพลบินจู่โจมระยะไกล...ทึมสุดท้ายหน่วยเก็บกวาดและกลบผัง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น